LAW X 10, etappe 2; Ahaus Gescher

De etappe over het wandelpad X-10 van station Ahaus naar Gescher is met  21 km korter dan het eerste deel van Gronau naar Ahaus. Je hebt ruimschoots de tijd voor dit traject dat ook als je terug gaat net het openbaar vervoer. Het wandelpad gelopen op zaterdag 9 juli 2022 met  start rond elf uur vanuit Ahaus. Reizen met het OV is soms net wandelen, je moet geen haast hebben. 

Ga je met de auto dan rij je in ruim 30 minuten van Oldenzaal naar Ahaus. De treinreis duurt ruim 3x zo lang. Het is druk in de trein, in Enschede wachten op het perron al veel passagiers, zodat de trein voor vertrek al beter gevuld is deze ochtend. Voor een ontspannen wandeldag geen probleem, als je voor je werk afhankelijk bent van een OV verbinding als deze dan is dat niet fijn. Er wordt al te lang gesproken over twee treinen per uur op de lijn Dortmund-Enschede het wordt tijd om plannen om te zetten in daadkracht zodat er een alternatief is, niet alleen voor voor de automobilist, maar ook voor reizigers die zijn aangewezen op het OV.

Het eerste deel van de wandeling is inmiddels bekend, bij het station de weg oversteken en voor een groot winkelcentrum links langs de Aa volgen naar het kasteelpark. Daar is het op deze ochtend nog weldadig rustig. 

Vanaf het kasteel gaat het verder langs de Aa door een woonwijk in zuidelijke richting. Sneller dan gedacht komt de stadsgrens bij de Coesfelderring in beeld. Na de oversteek van deze drukke verkeersweg loopt de X-10 een paar honderd meter over het fietspad richting Enschede en buigt dan af naar links. Voor je het beseft ben je de stad uit en loop je onder de bomen, langs een nu droog gevallen beek, naar het zuiden. Een eerste schuilhut, met een "over-sized" bank, langs een omleidingskanaal van de Aa, nodigt de wandelaar uit voor een rustpauze. 

Een mooie plek, alleen zo kort na vertrek een pauze, dat is wat te vroeg voor mij. We lopen in de buurtschap Oberortwick in de vroegere gemeente Wullen die in 1969 is opgenomen in Ahaus. In dit landbouwgebied zie je nog zichtbaresporen van de kleinschalige landbouw die hier tot in de zeventiger jaren werd bedreven. Helaas staan oude schuren en delen van oude boerderijen nu op instorten. De moderne landbouw heeft andere gebouwen nodig. 

Het landschap verandert na het oversteken van de Gescherdamm, het wordt groener. Het terras bij de Gastatte Waldschanke ligt heerlijk beschut, maar is gesloten. Dus geen pannenkoek voor de lunch. Hier begint een uitgestrekt productiebos, met open plekken, dat na enkele kilometers en  het opnieuw oversteken van de Gescherdamm overgaat in het Liesnerwald, een natuurreservaat met vooral loofbos. De gemeentegrens van Ahaus met Stadtlohn loopt door dit bos, ze was lang geleden de staatsgrens van het (vrije) graafschap Lohn, waartoe ook een grootdeel van de NL Achterhoek behoorde. Het eerste gehucht in Stadtlohn dat je tegenkomt is Buren met een imposante kerk, uit 1924 met mooie glas in loodramen.

Vanuit Buren gaat het in zuidelijkerichting verder, eerst over een zandpad  en een es en later over asfalt via een kaarsrechte weg door de buurtschap Estern over de gelijknamigeweg richting Gescher. Een middag pauze wordt ingelast bij de schuilhut Hardick deze biedt beschutting tegen de zon, die nu met volle kracht gaten brand in het wolkendek, waardoor de temperatuur snel omhoog gaat. 

Het landschap verandert opnieuw, het krijgt een rivieren karakter zeker als we in de buurt van Gescher en de Berkel komen. De natte omgeving hier staat in schril contrast met het in deze zomer te droge bos boven Buren. De Berkel mag haar ooit gekanaliseerde rivierbed weer verlaten en dat zie je aan de vloeivelden langs de oevers. Ze zijn rijk aan bloeiende planten, de gewone Brunel of bijenkorfje bloeit volop in dit vochtige grasland.

Het valt nauwelijks op dat je de klokkenstad Gescher binnenkomt en daarmee het eindpunt van deze wandeltocht in zicht krijgt. Een oude watermolen die slordig gerestaureerd is trekt je aandacht bij de Berkelstuw, net als het openlucht zwembad dat vandaag druk bezocht wordt. In de vijvers die als waterreservoirs worden gebruikt zijn vissers aktief. Het wandelpad gaat onder de verkeersader, de Holtwickerdamm door en dan zie je de bushalte in de Fabriksstrasse al staan. Dit is voor nu het eindpunt, de bus RB 51 zet me af op het station in Coesfeld en de trein met hetzelde nummer brengt me naar Enschede.

Samengevat een afwisselende wandeling, toch anders van karakter dan de eerste etappe. Minder asfaltpaden, meer halfverharde boswegen en meer voorzieningen banken en schuilhutten voor de wandelaars. Die voorzieningen moet je delen met fietsers die deze route al hebben ontdekt. Kortom de tocht kent een paar hoogtepunten, is gevarieerd, en geen topwandeling in de gebruikelijke zin van het woord. Ze is zeker een (fikse) wandeling waard voor iedereen die het Münsterland  te voet wil verkennen, kijk voor de beeldimpressie naar naar de video hieronder.

Meer informatie  over de route en kaartmateriaal kun je downloaden via komoot hieronder.