Rheinsteig Etappe 4, van Unkel naar Linz

De vierde Rheinsteig etappe gelopen op woensdag 4 september 2019, een warme stralende zomerdag. Start station Unkel. Ik neem even de tijd voor een korte rondgang door dit stadje van Konrad Adenauer en Willy Brandt. Unkel is nu een rustig stadje aan de Rijn, en uitgestorven op deze vroege september morgen. Niets wijst erop, dat hier eens besluiten zijn genomen over vrede en veiligheid in Duitsland en Europa die, onze politiek en daarmee het leven tot nu bepalen. Gedachten die opkomen bij de toegangsweg naar de Rheinsteig.

Bij deze (kunstmatige) waterval langs de L 252, begint de klim naar boven die wordt beloond met een mooi panoramisch uitzicht over Unkel op de Stuxhöhe, de basaltrots boven het stadje. Hebben Konrad Adenauer en Willy Brandt ook op dit bankje gezeten en hier hun gedachten geordend? 

Hoe dan ook, dit is een mooie pleisterplaats voor een ontbijt. Vandaag staat een korte etappe van 12 km op het programma, dus tijd genoeg om te genieten. Een ligstoel en een ontbijttafel maakt de set compleet. Je kijkt vanaf deze plek tot ver in de Eifel richting het Ahrdal. Fijn dat je hier ongestoord van dit uitzicht mag genieten, alleen het geluid van de treinen in het Rijndal dringt door tot op deze hoogte.

De rugzak is weer ingepakt en zoals dat gaat op de Rheinsteig gaat het pad nu omlaag, richting slot Vilszelt. Het kasteel is particulier eigendom en is afgeschermd met een groot hek. Zo wordt het huis verborgen voor nieuwsgierige blikken van wandelaars met camera's. Het pad slingert verder, nu weer omhoog, klimmend naar Erpel Orsberg. Dit authentieke dorp met oude boerderijen en een kapel, ligt  boven op een afgeplatte heuvel in het Westerwald.

Bij de kapel vers water getapt, want de temperatuur buiten maar ook de lichaamstemperatuur neemt toe door het steeds stijgen en dalen. Het zijn beslist niet de kilometers die in de benen gaan zitten. Op en af gaat het richting de Erpelerley. Een basalt rots hoog boven de Rijn met zicht op Remagen aan de overkant. Deze rots is een toeristische trekpleister en met de auto bereikbaar. Hier ben je dus niet alleen. Voordeel, het terras van de uitspanning is open en dat is een zeldzaamheid op de Rheinsteig. Een mooie plek voor de lunch. Een uitsmijter bestelt, een pilsje erbij, het leven is goed zo.

Bij het vertrek laat ik het geroezemoes achter op de rots, nu begint de afdaling, richting Kasbach. De Rheinsteig heb ik weer voor mij alleen. Het pad is smal en stijl, afwisselend en boeiend, prachtige natuur en leuke doorkijkjes, zoals deze op het viaduct van de Kasbachtalbahn.

De zon staat hoog aan de hemel, zolang de bomen beschutting bieden is het goed uit te houden. Het gaat niet vlot wel gestaag, heerlijk om voldoende tijd te hebben met voldoende voeding voor de ogen en de camera. soms moet je ook even terugblikken. Hieronder de Erpelerley, met helemaal rechtsboven, op de top, nog het houtenkruis in beeld. 

Bij het kasteel Burg Ockenfels bieden de bomen geen schaduw meer, hier brand de zon op de hellingen. Weet niet of dit slot normaal toegankelijk is, vandaag is er elk geval een trouwpartij met chique gasten in dure kledij en nog duurdere wagens op de parkeerplaats. Een wandelaar met rugzak en transpiratievocht past niet in dat ideaal plaatje dus moet je het doen met deze foto.

Het is nog een korte maar fikse afdaling naar Linz am Rhein. Een stad met een historisch centrum waar als je de mensen weggumt de tijd stil heeft gestaan. Met een ijssorbet om af te koelen sluit ik hier de vierde etappe af.

Klik hier voor de foto impressie van deze tocht.

Wil je meer details over de route of wil je de track downloaden, klik dan hieronder op meer ervaren, de link brengt je naar de website van Komoot waar ik de tocht heb opgeladen.