Wittekindsweg, E11 Etappe 4 Mesch Neue Mühle Porta Westfalica 37 km
⏪ Terug naar de vorige etappe ⏩ Volgende etappe
De vierde en laatste etappe van de E 11 in het Wiehengebergte en over de Wittekindsweg op 28 augustus 2018 gelopen. Dit is een traject wandeling voor de geoefende wandelaar. Niet alleen vanwege de lengte, maar nog meer vanwege de hoogte verschillen die je met bijna 900 meter stijgen en dalen als laaglander niet moet onderschatten. Natuurlijk zijn er diverse mogelijkheden om de route in te korten waardoor de trip ook voor de niet getrainde wandelaar goed te doen is.
De meeste aftak paden liggen links van de Wittekindsweg en gaan richting Lübbecke en de dorpen aan de oostzijde daarvan, vanwaar er busverbindingen zijn naar de stations in Lübbecke of Minden. Ze zijn onderweg goed aangegeven en indeling in deeltrajecten van circa 10 km met aansluiting op openbaarvervoer is zeker mogelijk met wat puzzelwerk.
Hier de link naar de website van het plaatselijke busvervoer.
Met de kaart van de wandeling die onderaan deze pagina staat vindt je beslist een geschikte route.
De tocht gaat bijna volledig door natuurreservaat over de bergkam van het Wiehengebirge in Ost-Westfalen Lippe. Neem voldoende proviand en water mee ,want als er al horeca onderweg is, is deze gesloten. Dat is mijn ervaring op deze werkdag want behoudens de finish in Porta heb ik geen café gezien.
Ben zelf om half elf in de ochtend gestart bij het station in Mesch en was om negen uur in de avond terug op de P+R van het station in Porta, waar de auto eerder die ochtend was achterlaten. Totale wandeltijd 8,5 uur en 2 uur rusttijd, dit geeft je een idee voor de planning als je deze route ook zelf gaat lopen. Doen want het is een mooie wandeling!
De start op het station Mesch Neue Mühle waar je waarschijnlijk als enige uitstapt is al even rustiek als de wandeling die komt. Het station ligt in een dal. Wil je hier uitstappen dan moet je in de trein, tijdig op de stop knop drukken. Reageer je te laat dan rijdt de trein dit oord voorbij. Het voetpad naar de Wittekindsweg gaat over de brug die op de foto staat.
Na een zevental km's wandelen door relatief dicht loofbos, wat heerlijk die beschutting op een warme zomerdag, kom je bij het openluchttheater de Kahle Wart.
Het wandelpad gaat over het terrein van dit theater. Geen idee hoe je hier door komt als er een voorstelling is, als je de kaart bekijkt, moet je waarschijnlijk via de hoofdweg met een Noordelijke lus om het terrein lopen. Het theater zelf met zijn vakwerkbouw decor is ook zonder voorstelling alleszins bezienswaardig en fotogeniek. Kahle Wart is kortom een theater in de heuvels op een bijzondere locatie.
Hierna volgt een traject van een km of zeven door wisselend heuvelland waar je weinig andere voetgangers tegenkomt en ook geluid van autoverkeer dringt nauwelijks door. Dat veranderd als je in de buurt komt van de B 239 over een hoog gelegen voetgangersbrug kruis je deze drukke verkeersweg tussen Niedringhausen en Lübbecke. Dat betekent wel een 100 meter dalen en over de brug een 120 meter klimmen.
De klim brengt je bij de Heidbrink, een bult met een hoogte van 320 meter en de hoogste in deze contreien. Door de dichte bebossing zie je niet veel van de omgeving. Dat kan in de winterperiode wel eens anders zijn.
Geleidelijk wordt het dichte bos meer open en kun je genieten van het heerlijke uitzicht in zuidelijke richting. Een paar keer moet je een flinke afdaling maken omdat je een verkeersweg kruist waarna de volgende klim je opnieuw op de bergkam brengt. Ergens aan een boom hangt nog een een reisplanner van de Wallückebahn, de laatste trein van deze halte is in 1937 vertrokken, dus mocht de vermoeidheid toeslaan blijf dan hier niet wachten.
Wel kun je hier, ter hoogte van het dorp Bergkirchen tijdens een wandelpauze van dit uitzicht genieten en je voorbereiden op het laatste deel van deze etappe.
De finale is een aaneenschakeling van belangwekkende plekken. Bewaar hiervoor tijdens de trip wat energie en tijd. Zo kom je langs de kruiskerk kapel die pas in 1996 is opgegraven en maar vier voorbeelden elders in Europa kent. Het is zonder twijfel een religieuze plek. De fundering en de graven zijn de afgelopen jaren blootgelegd.
De volgende pleisterplaats is het (definitief?) gesloten Wittekindsburg hotel op het verlaten terras van dit hotel heb je een prachtig uitzicht op het dal van de Weser.
Nu volgt nog de Moltketoren een uitkijkpost die we maar laten voor wat die is en het keizer Wilhelm "Denkmal" op de grens van de deelstaten Niedersachsen en NRW.
Een voor Nederlandse begrippen wat pompeus bouwwerk met een mirakels uitzicht op de Weser en dat laatste maakt deze trip tot een absoluut hoogtepunt.
De vierde en laatste etappe van de E 11 in het Wiehengebergte en over de Wittekindsweg op 28 augustus 2018 gelopen. Dit is een traject wandeling voor de geoefende wandelaar. Niet alleen vanwege de lengte, maar nog meer vanwege de hoogte verschillen die je met bijna 900 meter stijgen en dalen als laaglander niet moet onderschatten. Natuurlijk zijn er diverse mogelijkheden om de route in te korten waardoor de trip ook voor de niet getrainde wandelaar goed te doen is.
De meeste aftak paden liggen links van de Wittekindsweg en gaan richting Lübbecke en de dorpen aan de oostzijde daarvan, vanwaar er busverbindingen zijn naar de stations in Lübbecke of Minden. Ze zijn onderweg goed aangegeven en indeling in deeltrajecten van circa 10 km met aansluiting op openbaarvervoer is zeker mogelijk met wat puzzelwerk.
Hier de link naar de website van het plaatselijke busvervoer.
Met de kaart van de wandeling die onderaan deze pagina staat vindt je beslist een geschikte route.
De tocht gaat bijna volledig door natuurreservaat over de bergkam van het Wiehengebirge in Ost-Westfalen Lippe. Neem voldoende proviand en water mee ,want als er al horeca onderweg is, is deze gesloten. Dat is mijn ervaring op deze werkdag want behoudens de finish in Porta heb ik geen café gezien.
 |
Wittekindsweg |
De start op het station Mesch Neue Mühle waar je waarschijnlijk als enige uitstapt is al even rustiek als de wandeling die komt. Het station ligt in een dal. Wil je hier uitstappen dan moet je in de trein, tijdig op de stop knop drukken. Reageer je te laat dan rijdt de trein dit oord voorbij. Het voetpad naar de Wittekindsweg gaat over de brug die op de foto staat.
Na een zevental km's wandelen door relatief dicht loofbos, wat heerlijk die beschutting op een warme zomerdag, kom je bij het openluchttheater de Kahle Wart.
Het wandelpad gaat over het terrein van dit theater. Geen idee hoe je hier door komt als er een voorstelling is, als je de kaart bekijkt, moet je waarschijnlijk via de hoofdweg met een Noordelijke lus om het terrein lopen. Het theater zelf met zijn vakwerkbouw decor is ook zonder voorstelling alleszins bezienswaardig en fotogeniek. Kahle Wart is kortom een theater in de heuvels op een bijzondere locatie.
Hierna volgt een traject van een km of zeven door wisselend heuvelland waar je weinig andere voetgangers tegenkomt en ook geluid van autoverkeer dringt nauwelijks door. Dat veranderd als je in de buurt komt van de B 239 over een hoog gelegen voetgangersbrug kruis je deze drukke verkeersweg tussen Niedringhausen en Lübbecke. Dat betekent wel een 100 meter dalen en over de brug een 120 meter klimmen.
De klim brengt je bij de Heidbrink, een bult met een hoogte van 320 meter en de hoogste in deze contreien. Door de dichte bebossing zie je niet veel van de omgeving. Dat kan in de winterperiode wel eens anders zijn.
Geleidelijk wordt het dichte bos meer open en kun je genieten van het heerlijke uitzicht in zuidelijke richting. Een paar keer moet je een flinke afdaling maken omdat je een verkeersweg kruist waarna de volgende klim je opnieuw op de bergkam brengt. Ergens aan een boom hangt nog een een reisplanner van de Wallückebahn, de laatste trein van deze halte is in 1937 vertrokken, dus mocht de vermoeidheid toeslaan blijf dan hier niet wachten.
De finale is een aaneenschakeling van belangwekkende plekken. Bewaar hiervoor tijdens de trip wat energie en tijd. Zo kom je langs de kruiskerk kapel die pas in 1996 is opgegraven en maar vier voorbeelden elders in Europa kent. Het is zonder twijfel een religieuze plek. De fundering en de graven zijn de afgelopen jaren blootgelegd.
De volgende pleisterplaats is het (definitief?) gesloten Wittekindsburg hotel op het verlaten terras van dit hotel heb je een prachtig uitzicht op het dal van de Weser.
Nu volgt nog de Moltketoren een uitkijkpost die we maar laten voor wat die is en het keizer Wilhelm "Denkmal" op de grens van de deelstaten Niedersachsen en NRW.
Een voor Nederlandse begrippen wat pompeus bouwwerk met een mirakels uitzicht op de Weser en dat laatste maakt deze trip tot een absoluut hoogtepunt.
Wat nu resteert is een steile afdaling via een bospad (neem bij regen het meer toeristische verharde pad) naar de Weser. De brug over en door naar het station waar in dit geval de auto voor het verdere transport zal zorgen. Nodig ook want ook op deze hoog zomerdag in augustus komt de schemering (te) snel.
De kaart van de route is kun je hieronder downloaden en het fotoalbum van deze tocht is hier in te zien.
