E 11; Weserbergland van Porta Westfalica naar Rinteln over de bergkam
⏪ Terug naar vorige etappe ⏩ volgende etappe
De 354 km van de E 11 in Nederland, worden gevolgd door de Töddenweg en de Wiehengebirgsweg op Duitse bodem. Dit Duitse deel heeft een lengte van samen 223 km. Dat betekent dat het station Porta waar ik nu sta, op 577 km afstand gemeten vanaf het Kurhaus in Scheveningen ligt.
Hier zojuist aangekomen met de trein uit Oldenzaal en de afstand tot hier is 235 km als je loopt over de E11. De Garmin wandelnavigatie geeft meer betrouwbaar een afstand van 281 km aan. Hierin zijn dan wel inbegrepen de aanvoer- en aftak wegen. Denk aan de extra meters naar de stations, de uitstapjes lopend naar bezienswaardigheden en de (plas) pauzeplaatsen.
Zo zie je maar, je volgt al wandelend nooit de kortste weg. De kortste route is weggelegd voor de auto maar dan zie je en beleef je ook minder.
Lopend van station Oldenzaal tot het station in Porta waren voor mij negen plezierige wandeldagen. Daarbij ervaar je dat het landschap geleidelijk veranderd. Zo heeft elk traject zijn eigen bekoring. In vogelvlucht kun je dat ervaren door even terug te bladeren, volg de links op de kop van deze pagina. De trein brengt je in 2 uur en een kwartier van Oldenzaal naar Porta. Deze reistijd is inclusief een overstap in Rheine van de Regional Bahn; RB 68 (Hengelo - Bielefeld) op de Regional Express RE 60 (Rheine-Braunschweig).
De afstand van huis naar de volgende etappes is te groot om te pendelen. Sta hier dus met volle bepakking. In de rugzak zitten de overnachtingsspullen, zoals extra kleding, tent en toebehoren. Alles staat gereed voor de start, deze maandag 1 juli 2019, verder over de E11, naar het oosten.
De banden van de rugzak worden nog eens aangehaald en de etappe van vandaag kan starten. Het is warm en het tijdstip is 11:30 op het nu verlaten station.
De E 11 start tegenover de ingang van het station, de verkeersweg oversteken en dan volgt een klim. Via een trap en een smal pad dat later uitkomt op de Bergweg gaat het omhoog naar de heuvelrug. Aan je linkerhand de rotsen en de bergwand, rechts en achter je een prachtig uitzicht op het dal van de Weser.
Het is mijn keuze om deze week te overnachten in een lichtgewichtstent. Een experiment kijken hoe en of dat bevalt. Is het te doen zonder commando training, op wat rijpere leeftijd? Het extra gewicht van tent, slaapzak, brander met toebehoren en kleding merk je wel in je rugzak. Die heeft inclusief een drietal liters water nu een gewicht van bijna 15 kg. Het gewicht verschilt behoorlijk met mijn dag rugzak die zelden meer dan 9 kg weegt.
Conclusie lichtgewicht maakt zaken niet lichter wel zwaarder!
De voeding voor onderweg is voldoende voor een dagetappe, het gewicht daarvan verminderd wel gedurende de dag. Overnachten in het wild is in Duitsland, maar zeker hier in het natuurreservaat van de Weserbergen, niet toegestaan. Extra voeding sleep ik niet mee. Je loopt over de E11 nooit ver van de bewoonde wereld. Bij aankomst of vertrek is er op loopafstand wel een supermarkt waar je inkopen kunt doen om de dag voorraad aan te vullen. De wandelnavigatie wijst je de weg naar de dichtst bijzijnde.
Boven op de bergkam maak ik een korte omweg naar de oude TV-toren, nu zendmast en een uitzichtplatform. Het beklimmen van de TV-toren is zoals blijkt (tijdelijk?) niet meer mogelijk. Ben hier vroeger wel eens boven geweest en bij helder weer heb je daar een perfect uitzicht. De tocht gaat verder via een kort stukje asfaltweg naar het iets lager gelegen voetpad van de E 11, richting de Nammer pass. Verwacht hier geen alpine landschap, de naam duidt op een doorgang door een oude keermuur (bij steengroeven) die als grensmarkering dienst heeft gedaan.
Het is heerlijk wandelen in de luwte van deze hellingbossen, die nu eens niet alleen uit naaldhout bestaan. Onderweg mooie uitzichten op het Weserdal en op verrassende kliffen die scherpomlijnd de grens van oude zandsteen steengroeven aangeven. De E 11 en dus deze wandelaar passeert op deze tocht ook de negende lengtegraad.
Onderweg vindt je om de paar km's banken en schuilhutten, op dit traject zijn er meer dan voldoende rustplekken. Dat is wel eens anders geweest. Hoewel wandelen volgens diverse bronnen een populaire activiteit is, tref je onderweg weinig mede wandelaars aan. Dat terwijl dit toch echt trajecten zijn vol afwisseling in natuur, landschap steden en dorpen in het Weserdal.
Ter hoogte van Kleiserbrink is de E 11 door werkzaamheden aan de autosnelweg A2 afgesloten, een (korte) omleiding is aangegeven. Je gaat onder de snelweg door bij het viaduct Restebrink en dan direct links parallel aan de autoweg het bos in richting het hotel Waldkater. Het pad volgt de voet van de Hainholz (berg) en al slingerend gaat het verder met zicht op het Weserdal en Rinteln.
Twee km voor Rinteln Steinbergen waar deze etappe eindigt, buig ik naar rechts af. Over de Walkaterallee gaat het nu door de Noordelijke stadsdelen van Rinteln richting het station en verder zuidelijk naar de Weser. Op een idyllische locatie aan de Weser oever heeft de kanoclub voor deze kampeerder een privé plek, het kampeerterrein is uitsluitend bestemd voor kanovaarders en wandelaars. Met deze locatie kan geen enkel hotel wedijveren. Voor overnachting is een voor aanmelding nodig bij het "Bootshaus", maar dat kan op dag zelf via een telefoontje naar de Weser Kanu klub worden geregeld.
Het station in Rinteln en het centrum zijn vanaf deze plek lopend binnen 10 minuten te bereiken. Het besluit valt snel om de tent te laten staan. De volgende etappe naar Hessisch Oldendorf waar geen camping is, eindigt bij het station aldaar en dan met de trein terug naar Rinteln. Dus morgen een lichtgewicht etappe.
Het album met de foto's van deze tocht kun je hier inzien.
De gpx track en de routekaart en gegevens kun je hieronder opvragen en downloaden.
De 354 km van de E 11 in Nederland, worden gevolgd door de Töddenweg en de Wiehengebirgsweg op Duitse bodem. Dit Duitse deel heeft een lengte van samen 223 km. Dat betekent dat het station Porta waar ik nu sta, op 577 km afstand gemeten vanaf het Kurhaus in Scheveningen ligt.
 |
| Bahnhof Porta in Portta Westfalica |
Zo zie je maar, je volgt al wandelend nooit de kortste weg. De kortste route is weggelegd voor de auto maar dan zie je en beleef je ook minder.
Lopend van station Oldenzaal tot het station in Porta waren voor mij negen plezierige wandeldagen. Daarbij ervaar je dat het landschap geleidelijk veranderd. Zo heeft elk traject zijn eigen bekoring. In vogelvlucht kun je dat ervaren door even terug te bladeren, volg de links op de kop van deze pagina. De trein brengt je in 2 uur en een kwartier van Oldenzaal naar Porta. Deze reistijd is inclusief een overstap in Rheine van de Regional Bahn; RB 68 (Hengelo - Bielefeld) op de Regional Express RE 60 (Rheine-Braunschweig).
De afstand van huis naar de volgende etappes is te groot om te pendelen. Sta hier dus met volle bepakking. In de rugzak zitten de overnachtingsspullen, zoals extra kleding, tent en toebehoren. Alles staat gereed voor de start, deze maandag 1 juli 2019, verder over de E11, naar het oosten.
 |
| Bergweg Porta |
De E 11 start tegenover de ingang van het station, de verkeersweg oversteken en dan volgt een klim. Via een trap en een smal pad dat later uitkomt op de Bergweg gaat het omhoog naar de heuvelrug. Aan je linkerhand de rotsen en de bergwand, rechts en achter je een prachtig uitzicht op het dal van de Weser.
Het is mijn keuze om deze week te overnachten in een lichtgewichtstent. Een experiment kijken hoe en of dat bevalt. Is het te doen zonder commando training, op wat rijpere leeftijd? Het extra gewicht van tent, slaapzak, brander met toebehoren en kleding merk je wel in je rugzak. Die heeft inclusief een drietal liters water nu een gewicht van bijna 15 kg. Het gewicht verschilt behoorlijk met mijn dag rugzak die zelden meer dan 9 kg weegt.
Conclusie lichtgewicht maakt zaken niet lichter wel zwaarder!
 |
| E11 voetpad |
De voeding voor onderweg is voldoende voor een dagetappe, het gewicht daarvan verminderd wel gedurende de dag. Overnachten in het wild is in Duitsland, maar zeker hier in het natuurreservaat van de Weserbergen, niet toegestaan. Extra voeding sleep ik niet mee. Je loopt over de E11 nooit ver van de bewoonde wereld. Bij aankomst of vertrek is er op loopafstand wel een supermarkt waar je inkopen kunt doen om de dag voorraad aan te vullen. De wandelnavigatie wijst je de weg naar de dichtst bijzijnde.
 |
| Fernmelde Turm Porta |
Boven op de bergkam maak ik een korte omweg naar de oude TV-toren, nu zendmast en een uitzichtplatform. Het beklimmen van de TV-toren is zoals blijkt (tijdelijk?) niet meer mogelijk. Ben hier vroeger wel eens boven geweest en bij helder weer heb je daar een perfect uitzicht. De tocht gaat verder via een kort stukje asfaltweg naar het iets lager gelegen voetpad van de E 11, richting de Nammer pass. Verwacht hier geen alpine landschap, de naam duidt op een doorgang door een oude keermuur (bij steengroeven) die als grensmarkering dienst heeft gedaan.
Het is heerlijk wandelen in de luwte van deze hellingbossen, die nu eens niet alleen uit naaldhout bestaan. Onderweg mooie uitzichten op het Weserdal en op verrassende kliffen die scherpomlijnd de grens van oude zandsteen steengroeven aangeven. De E 11 en dus deze wandelaar passeert op deze tocht ook de negende lengtegraad.
 |
| Mijlpaal 9de lengtegraad |
Onderweg vindt je om de paar km's banken en schuilhutten, op dit traject zijn er meer dan voldoende rustplekken. Dat is wel eens anders geweest. Hoewel wandelen volgens diverse bronnen een populaire activiteit is, tref je onderweg weinig mede wandelaars aan. Dat terwijl dit toch echt trajecten zijn vol afwisseling in natuur, landschap steden en dorpen in het Weserdal.
Ter hoogte van Kleiserbrink is de E 11 door werkzaamheden aan de autosnelweg A2 afgesloten, een (korte) omleiding is aangegeven. Je gaat onder de snelweg door bij het viaduct Restebrink en dan direct links parallel aan de autoweg het bos in richting het hotel Waldkater. Het pad volgt de voet van de Hainholz (berg) en al slingerend gaat het verder met zicht op het Weserdal en Rinteln.
 |
| Panorama op Rinteln |
Twee km voor Rinteln Steinbergen waar deze etappe eindigt, buig ik naar rechts af. Over de Walkaterallee gaat het nu door de Noordelijke stadsdelen van Rinteln richting het station en verder zuidelijk naar de Weser. Op een idyllische locatie aan de Weser oever heeft de kanoclub voor deze kampeerder een privé plek, het kampeerterrein is uitsluitend bestemd voor kanovaarders en wandelaars. Met deze locatie kan geen enkel hotel wedijveren. Voor overnachting is een voor aanmelding nodig bij het "Bootshaus", maar dat kan op dag zelf via een telefoontje naar de Weser Kanu klub worden geregeld.
Het station in Rinteln en het centrum zijn vanaf deze plek lopend binnen 10 minuten te bereiken. Het besluit valt snel om de tent te laten staan. De volgende etappe naar Hessisch Oldendorf waar geen camping is, eindigt bij het station aldaar en dan met de trein terug naar Rinteln. Dus morgen een lichtgewicht etappe.
 |
| Rinteln |
De gpx track en de routekaart en gegevens kun je hieronder opvragen en downloaden.
Reacties
Een reactie posten
Je reacties zijn welkom, laat wel een emailadres achter zodat ik contact met je op kan nemen als dat nodig is.
Groet
Dolf