Rheinsteig etappe 20, Schlangenbad Oestrich-Winkel LAW 27 km
Opnieuw een wandeling van zuid naar Noord overde Rheinsteig. Deze indeling past mij beter simpel omdat ik overnacht in Oestrich Winkel, het tijdstip van terugkomst maakt niet uit omdat er dan geen vervoer nodig is. Vandaag 9 april 2018, na het ontbijt, in de ochtend vanuit Oestrich-Winkel de bus 171 gepakt naar Eltville en verder met bus 173 naar Schlangenbad. In totaal een bustocht van 60 minuten over circa 20 km. De twintigste etappe van de lange afstand wandeling over de Rheinsteig, je merkt het, is niet in chronologische volgorde gelopen. Oorspronkelijk was het helemaal niet de bedoeling om de complete Rheinsteig te gaan lopen. Maar als je eraan begint smaakt elke etappe naar meer. Zo ook deze afwisselende en best intensieve wandeling door de afstand en de hoogte verschillen. De route over de Rheinsteig wordt in het ooit mondaine Schlangenbad waar adelijke gasten uit Europa elkaar ontmoeten, opgepakt bij het kuurhotel dat het dal afsluit. Het Kurhotel is een wanstaltig vervallen protserig gebouw dat niet in deze omgeving past.
Links van het hotel gaat het pad slingerend omhoog de berg over eerst terug in zuidelijke richting naar Rauenthal. Je loopt over een bospad door een dichtbegroeid hellingbos waar de bomen schots en scheef over de paden liggen. Nog niet alles is geruimd na de stormen van de afgelopen winter 2017/2018 die hier flink wat schade hebben aangebracht aan het houtbestand. Het gevolg is dat het af en toe klauteren is in plaats van wandelen.
Zoals overal langs de Rheinsteig zijn er voldoende plekken voor een pauze. Deze overdekte schuilhut laten we rechts liggen. Op de andere kant van de helling ligt op een beschutte plek met een koudbad om vermoeide en warme voeten af te koelen. De uitnodiging omdat te doen sla ik, nu in het prille voorjaar maar in de wind. De ligstoelen die hier in de beschutting staan worden wel gebruikt, ze zijn ideaal voor een eerste korte pauze.
De wijnbergen komen weer in beeld, Kiedrich is een rustiek stadje met een mooie basiliek.
Links van het hotel gaat het pad slingerend omhoog de berg over eerst terug in zuidelijke richting naar Rauenthal. Je loopt over een bospad door een dichtbegroeid hellingbos waar de bomen schots en scheef over de paden liggen. Nog niet alles is geruimd na de stormen van de afgelopen winter 2017/2018 die hier flink wat schade hebben aangebracht aan het houtbestand. Het gevolg is dat het af en toe klauteren is in plaats van wandelen.
Het pad laat het dorp Rauhenthal links liggen en daalt af naar het dal van de Sulzbach. De dovenetels en de bosanemonen staan in bloei op de beschutte zonzijde van de hellingen. Ze kleuren de hellingen afwisselend wit en blauw.
Naar beneden wordt het dal smaller en komt de beek komt in zicht. Bij elke bocht die het pad maakt krijg je weer een ander uitzicht, eerlijk is eerlijk het verveeld niet. Hier beneden liggen een paar weilanden maar verder is dit stroomdal van de Sulzbach onbewoond natuurgebied.
Als je naar beneden gaat moet je natuurlijk ook weer omhoog, zo ook bij deze wandeling waar de volgende bestemming het wijndorp Kiedrich op de andere zijde van de berg ligt. Voor je daar aankomt passeer je de ruïne Scharfenstein van waaruit een prachtig uitzicht op het Rijndal en de plaats Kiedrich.
De wijnbergen komen weer in beeld, Kiedrich is een rustiek stadje met een mooie basiliek.
Het uitzicht op het interieur van de kerk is beperkt. Door een stevige stalen afrastering kan je nog net een foto maken. De religieuze kunst hier heeft klaarblijkelijk veel waarde, want de meeste kerken in Duitsland zijn vaak vrij toegankelijk.
Overigens is de buitenzijde ook de moeite waard. De basilica minor ligt omsloten door de wijnbergen en oogt alles behalve armoedig. Het lijkt erop dat men hier al geruime tijd profijt heeft van de ligging. Op het marktplein is er een overvloed aan de karakteristieke vakwerkhuizen waarin een opvallend groot aantal wijnhuizen is gevestigd. Men boert hier goed!
Via de Klosterbergweg gaat het omhoog over de volgende heuvelrug naar het volgende hoogtepunt het Klooster Eberbach.
Ooit was dit een dominant klooster met een rijk ook in geld en goederen en historisch wijnbouw traditie. De monniken hier waren beslist geen arme broeders ook niet in de de tijd waarin het klooster is ontstaan. Zelf de Romijnen verdienden al geld met de wijnbouw in deze contreien. Je moest dus wel de geldelijke middelen hebben om je hier in te kopen. De bisschopswijn was beslist niet gratis. De kloosterlingen hebben het uiteindelijk af moeten leggen tegen de macht en kracht van nog rijkere investeerders. Klooster Eberbach is dus allang geen klooster meer, een mondain wijnhuis dat is het wel. Neem een goed gevulde beurs mee als je hier inkopen gaat doen. Men produceert hier uitgelezen wijnen van uitstekende kwaliteit met dito prijzen een bezichting is mogelijk a raison van een tien Euro per persoon, zonder wijn proeverij!
Deze wandelaar past niet in deze mondaine omgeving thuis. Jammer maar het terras laten we letterlijk links liggen en we nemen rechts een pad stijl bergop richting slot Volrads.
Na een klimpartij passeer je deze poort en muur die de landgoederen van het vroegere klooster begrenzen. Al slingerend door de wijnbergen gaat het nu langzaam bergaf richting Oestrich Winkel. De Rijn is nooit ver weg.
De foto's van vandaag zijn allemaal wat bruin gekleurd door het Sahara stof dat in de lucht zit en met de zuidelijke wind wordt meegevoerd. Diezelfde wind die voor heerlijke bijna zomerse temperaturen zorgt.
Ooit was dit een dominant klooster met een rijk ook in geld en goederen en historisch wijnbouw traditie. De monniken hier waren beslist geen arme broeders ook niet in de de tijd waarin het klooster is ontstaan. Zelf de Romijnen verdienden al geld met de wijnbouw in deze contreien. Je moest dus wel de geldelijke middelen hebben om je hier in te kopen. De bisschopswijn was beslist niet gratis. De kloosterlingen hebben het uiteindelijk af moeten leggen tegen de macht en kracht van nog rijkere investeerders. Klooster Eberbach is dus allang geen klooster meer, een mondain wijnhuis dat is het wel. Neem een goed gevulde beurs mee als je hier inkopen gaat doen. Men produceert hier uitgelezen wijnen van uitstekende kwaliteit met dito prijzen een bezichting is mogelijk a raison van een tien Euro per persoon, zonder wijn proeverij!
Deze wandelaar past niet in deze mondaine omgeving thuis. Jammer maar het terras laten we letterlijk links liggen en we nemen rechts een pad stijl bergop richting slot Volrads.
Na een klimpartij passeer je deze poort en muur die de landgoederen van het vroegere klooster begrenzen. Al slingerend door de wijnbergen gaat het nu langzaam bergaf richting Oestrich Winkel. De Rijn is nooit ver weg.
De foto's van vandaag zijn allemaal wat bruin gekleurd door het Sahara stof dat in de lucht zit en met de zuidelijke wind wordt meegevoerd. Diezelfde wind die voor heerlijke bijna zomerse temperaturen zorgt.
Voor Slot Volrads kruist de Rheinsteig de Hessenweg 7 een andere lange populaire lange afstandswandelroute. Als wandelaar heb je in het hart van Europa het rijk alleen op deze paden waar met uitzondering van enkele fietser weinig ander verkeer is.
Dat niet alle boeren wijn verbouwen bewijst deze geitenfarm. De dames nemen direct positie in als deze wandelaar voorbij komt.
De Rheinsteig gaat langs slot Volrads, een 150 M daarvoor gaat links een aftakpad naar beneden naar de Rijn in Oestrich Winkel.Het slot bewaren we voor de volgende etappe.
Ben nu toe aan een wasbeurt om het stof te verwijderen en daarna de benen omhoog voor een rustpauze na deze tocht van ruim 27 km en 800 M stijgen en dalen, die goed te doen is voor eenieder met redelijke conditie
Hieronder de etappe kaart, via deze link kun je de gpx track downloaden
